Shivangee R Khabri Media Guajarti
જલારામ બાપા કેટલા ઉદાર હતા
જ્યારે પણ કોઈ સંત મહાત્મા જલારામના આંગણે આવે છે અને કહે છે, “હે, જલારામ, મેં સાંભળ્યું છે કેજલારામ બાપા જયારે આંગણે આવ્યા હોય તેને ભૂખ્યા જવા દેતા નથી..”
અને એ પરિસ્થિતિ વિશે જરા વિચારો, કે એક સાધુ મહાત્મા આંગણામાં આવે છે અને કહે છે, મારે જમવું નથી.. એ સાધુ સાધુ ને જમવું નથી અને જલારામ બાપ્પા જમાડ્યા વિના જપશે નહીં..
એટલે જલારામ.
“તું મારા આંગણે આવ્યો છે, હું રઘુવંશીનો દીકરો છું, જો હું તને ખાધા વિના જવા દઉં.
ત્યારે મારા પરિવારને શરમથી ઝુકવું પડશે બાપલીયા.
“મહાત્મા જમતા નથી.”
“તમે મને કહો, તમે મને એક દિવસ, બે દિવસ ખવડાવશો, મારું શરીર કામ કરતું નથી, તમે મને કેટલા દિવસ ખવડાવશો?”
જલારામે કહ્યું, આ આખું ઘર તમારું છે.
“ના, ના, મારે ભજન કરવું છે. સાધુ તો ચાલતા ભલા.”
“તો હવે હું શું કરું?”
“હું માત્ર એક શરતે ભોજન કરીશ.”
“મને એક વચન આપો.”
“શું?”
“હું જે માંગું તે તમારે મને આપવું પડશે.”
“અરે. જલારામના હ્રદયમાંથી પ્રાણ નીકળી જવા દો. તમે માગશો તો હું તને મારો જીવ આપીશ.”
“તમે મારા આંગણામાંથી પાછા જાઓ મને ગમશે નહીં.”
જલારામ સાધુને ભોજન કરાવે છે. જમ્યા પછી તેણે પૂછ્યું કે તમારે શું જોઈએ છે?
“કે, તમે મને ખવડાવ્યું. હવે હું દૂર નહિ જઈ શકું. મારા શરીરની હાલત જુઓ.”
“જો શક્ય હોય તો, કૃપા કરીને મને તમારી પત્નીનો હાથ આપો.
દરરોજ મારી સેવા કરો અને દરરોજ મને ખવડાવો.
“બાપલીયા! મંગા માંગ અને અડધુ શરીર માંગલિયા. અર્ધાંગિની એટલે અડધો ભાગ.
જલારામ બાપા ક્ષણભર સ્તબ્ધ રહી ગયા. “વૉટ યોર હાઇનેસ?”
તેણે કહ્યું, “હા! રઘુકુલની પરંપરા હંમેશા રહી છે કે જીવ મરી જાય પણ શબ્દો બળવા ન જોઈએ.”
જલારામ બાપા સ્તબ્ધ રહી ગયા.
વાત એ છે કે મને તમારી પત્નીનો હાથ આપો..!
વીરબાઈના જલારામ બાપા અને જલારામ બાપાના વીરબાઈ.
બંને એકબીજાની દુનિયા છે. હવે જ્યારે તેણે પૂછ્યું હતું કે, શું પરિસ્થિતિ હશે? એના વિશે વિચારો.
અને આપવાનું વચન આપ્યું
સમસ્યા એ ન હતી, પરંતુ માતા વીરબાઈ શું કહેશે?
“હું અંદર જઈને વાત કરીશ. તો વીરબાઈ શું કહેશે?”
READ: આજની સૌથી સટિક ભવિષ્યવાણી
એક ઋષિ મહાત્મા આવ્યા છે અને વીરબાઈ ભંડારીની માંગણી કરી રહ્યા છે.
બાપા આ વાતથી ચિંતિત હતા.
વીરબાઈ રોટલી બનાવતા હતા.
અને જલારામ બાપા અંદર જાય છે અને કહે છે, “ભંડારી, ઋષિમુનિઓ બહાર ભોજન કરવા આવ્યા છે, તેમને ભોજન કરવા બાદલ એક શરત રાખી છે.
તેઓએ પછી રાત્રિભોજન કરવાનું વચન આપ્યું. વચન આપ્યા પછી તેણે કહ્યું કે તેનું શરીર નબળું છે.
“વીરબાઈ નો હાથ આપ અને મારી સેવા કરો.”
“તેણે તમને માંગ્યા છે. ભંડારી જી. તેમણે કહ્યું કે કૃપા કરીને મને તમારી પત્નીનો હાથ આપો.”
“कभी भगत को मत मापो
मापोगे तो है ईश्वर खाओगे तुम भी थाप।”
વીરબાઈ માના ચહેરાની રેખા પણ ના હટી.
સાહેબે કહ્યું, “ભગતજી, તમને કોઈ વાંધો નથી?”
જલાએ જણાવ્યું હતું. “ના”
“તો પછી તારા ચહેરા પરથી રંગ કેમ ઊતરી ગયો, ભક્ત, મેં બધું તને અર્પણ કર્યું છે. જ્યારથી હું તમારા ઘરે આવી છું, તારી હા હા અને ના, ના.”
ટૂંકમાં, બંનેએ નક્કી કર્યું છે કે તેમનું આખું જીવન સાધુ મહાત્માની સેવામાં સમર્પિત રહેશે.
“ચાલો, કોઈ વાંધો નથી, ઠાકુરની મરજી એવી જ આપણી મરજી.”
જલારામ બાપા બહાર આવે છે અને કહે છે કે મારી પત્નીએ હા પાડી છે.
હવે જ્યારે કોઈ વ્યક્તિ પર કોઈ મુશ્કેલી આવે છે ત્યારે તેના પગ નીચેથી જમીન સરકી જાય છે.
કોઈ માને કે ના માને એ કદાચ ઈતિહાસમાં લખાયેલું નથી પણ
પરંતુ સ્થિતિ એવી બની હશે કે સમગ્ર સૃષ્ટિના પ્રભુના પગ નીચેથી જમીન સરકી ગઈ હશે.
વાહ વાહ વાહ તમે તે માટે પૂછ્યું છે
સમગ્ર બ્રહ્માંડના ભગવાને વિચાર્યું કે તેણે પોતાનું વચન પૂરું કર્યું, હવે મારો વારો છે.
હવે હું વીરબાઈ માને કેવી રીતે રાખીશ?
રઘુકુલ સરકાર શ્રી રામચંદ્ર ભગવાનની પત્નીની માંગણી કરવા માટે રાવણે પણ ભગવા વસ્ત્રો પહેરવા પડ્યા હતા.
તો મારી વીરબાઈ મા માંગવા માટે, સમગ્ર સૃષ્ટિના સ્વામીએ સ્વયં ભગવા વસ્ત્રો ધારણ કરવા પડ્યા.
વિચારો એવા મહાન જલારામના ભજન કેવા હશે?
જલારામની સામે ભગવાનને પણ ભિખારી બનવું પડ્યું.
અરે ભાઈ, આખી દુનિયાને આપનાર વીરપુર આવીને ભિખારી બની જાય. એવા છે જલારામના પરચા
